Viti prapa nesh filloi me vrull për modernizimin dhe përshpejtimin e procesit të pranimit dhe përfundoi me një tjetër bllokadë. A ka një rrugë të drejtë midis “parajsës” dhe “ferrit” për Ballkanin Perëndimor drejt Bashkimit Evropian?

Zyrtarët e BE-së shpesh dinë t’u referohen fjalëve të Winston Churchillit se “Ballkani prodhon më shumë histori sesa mund të mbajë”, me vërejtjen e tyre se ata janë “gjithmonë plot punë” me Ballkanin Perëndimor.

Kjo e fundit kurrë nuk ka pretenduar se kjo nuk është e vërtetë, por edhe me “valixhen e rëndë” po shkon në rrugën e dhënë drejt BE-së. Ballkani Perëndimor nuk e priste që rruga do të spërkatet me trëndafila, por a prisnin që ajo të ishte po aq e mprehtë, shkruan deutschewelle.

“Dëshira e Malit të Zi është të bëhet anëtari i 28-të i BE-së dhe kjo mund të arrihet në mënyrë optimale në vitin 2025,” tha kryeministri malazez, Zdravko Krivokapiq në fund të vitit 2020 gjatë vizitës së parë në Bruksel.

Sidoqoftë, shumë llogaritje në procesin e pranimit në BE janë bërë më të komplikuara deri më tani, dhe politika e zgjerimit është bërë jo vetëm më e ndërlikuar, por edhe më e paparashikueshme se kurrë. Rrethanat e jashtëzakonshme që na ndoqën në të gjitha fushat në vitin 2020 nuk e anashkaluan politikën e zgjerimit. Kur Komisioni i ri Evropian i kryesuar nga Ursula von der Layen mori detyrën në fund të vitit 2019, një nga mesazhet ishte se Ballkani Perëndimor dhe politika e zgjerimit do të ishin përparësia e saj.

“Në fund të mandatit pesëvjeçar, ne duhet të kemi të paktën një vend të gatshëm për t’u bashkuar me BE-në”, pohoi në atë kohë Komisioneri i Zgjerimit, Oliver Varhegli.

Në atë kohë, Varhelji nuk mund të supozonte se viti i parë i mandatit të tij do të mbaronte si viti i parë në të cilin vendet anëtare nuk arritën të miratonin konkluzione për zgjerimin në Ballkanin Perëndimor, përsëri për shkak të mosmarrëveshjeve dypalëshe, këtë herë midis Bullgarisë dhe Maqedonisë Veriore.

Kur vendet anëtare të BE-së konfirmuan perspektivën evropiane për Ballkanin Perëndimor në të ashtuquajturin “Samiti i Zagrebit” në fillim të majit të vitit 2020, por edhe vendimin e Këshillit të BE-së për të hapur negociatat e pranimit me Maqedoninë e Veriut dhe Shqipërinë, të cilët mund të mendonin se viti do të mbaronte me një bllokadë. vetëm korniza negociuese me Shkupin dhe Tiranën, por edhe mungesa e konsensusit të vendeve anëtare kur bëhet fjalë për politikën e përgjithshme të zgjerimit, dhe e gjithë kjo, përsëri, për shkak të “dhimbjes së vjetër”, marrëdhënieve dypalëshe?

Zgjerimi nuk është një shtrat i mbushur me trëndafila

Nuk është sekret që gjatë vitit 2020, e gjithë Evropa “vështroi” Berlinin dhe presidencën gjermane të Këshillit të BE-së në pritje që praktika tradicionale dhe efikasiteti gjerman të ketë sukses në zgjidhjen e të gjitha problemeve, duke filluar me buxhetin gjithnjë e më të madh dhe më të rëndësishëm të BE-së, mbi të cilin bazohet rikuperimi i pandemisë së kositur. Evropa, në ngatërresat dhe mosmarrëveshjet Ballkanike.

Është rënë dakord për një paketë riparimi të BE-së prej gati 2,000 miliardë euro, por jo marrëdhëniet ballkanike. Me atë rast, Sekretari Gjerman i Shtetit për Evropën, Michael Roth, shprehu zhgënjimin e thellë, duke paralajmëruar se ishte një “gabim i rëndë politik” që mund të rrezikonte sigurinë dhe stabilitetin jo vetëm të Ballkanit Perëndimor, por të të gjithë Evropës.

“Është një goditje e hidhur për politikën tonë ndaj Ballkanit Perëndimor, e cila synon të zhvillojë stabilitetin dhe demokracinë në Ballkanin Perëndimor,” tha Roth.

Ndërsa Gjermania po i dorëzon Portugalisë “biznesin e saj të papërfunduar” jo aq të shpeshtë, i cili do të marrë presidencën e Këshillit të BE në 1 Janar, Brukseli thekson se zgjerimi në Ballkanin Perëndimor vazhdon, pavarësisht pengesave, të cilat, siç thonë ata, do të jenë gjithmonë.

“Gjithmonë do të ketë një pengesë në rrugën e zgjerimit. Bashkimi me BE-në nuk është një shtrat i mbushur me trëndafila, por kjo nuk shqetëson faktin se zgjerimi në Ballkanin Perëndimor është një përparësi për Presidenten Ursula von der Layen dhe të gjithë Komisionin Evropian”, tha zëdhënësi i Komisionit Evropian, Eric Mamer.

Komisioni vëren se puna është bërë me Ballkanin Perëndimor këtë vit “në disa fronte”, duke filluar me ndihmën në luftën kundër pandemisë, përmes Planit Ekonomik dhe të Investimeve për rimëkëmbjen afatgjatë të rajonit deri në miratimin e një metodologjie të re. , e cila supozohej të zhbllokonte dhe shpejtonte negociatat e pranimit me vendet e rajonit.

…por është një rrugë me gjemba

Ndarjet e thella politike brenda Kosovës e ndalojnë Prishtinën të fillojë reforma, e lëre më zbatimin e tyre deri në fund, siç është rasti me dialogun me Beogradin, i cili është një nga kushtet për të dy palët për të përparuar në rrugën e integrimit evropian.

Shqipëria mbetet “e bllokuar” nga kërkesat e Holandës, Francës dhe Danimarkës duke e kërkuar përparimin e mëtejshëm në shtetin e së drejtës dhe luftën kundër korrupsionit në vend, ndërsa Maqedonia e Veriut, pasi u pyet dhe u dorëzua, përsëri e ka gjetur veten pas dyerve të mbyllura. “BE, këtë herë për shkak të kundërshtimeve të Bullgarisë ndaj identitetit kulturor dhe historik të vendit, kësaj here për shkak të kundërshtimeve bullgare ndaj identitetit kulturor dhe historik të vendit. /Telegrafi/